-
Opis:
Literacka Nagroda Nobla.Erika, prawie czterdziestoletnia niespełniona artystka, mieszka z demoniczną matką, od której jest uzależniona psychicznie. Wychowana bez ojca, w izolacji od męskiego towarzystwa kobieta nie radzi sobie z własną seksualnością. Czy młody mężczyzna, który pojawia się w życiu Eriki, przerwie destrukcyjny związek matki i córki?Używając prowokujących konstrukcji językowych, autorka szarga takie świętości jak rodzina i matczyna miłość oraz podważa mity uduchowionego artysty oraz pięknego, kulturalnego Wiednia.
Nauczycielka gry na fortepianie, Erika Kohut, wpada jak wicher do mieszkania, które dzieli z matką. Matka lubi nazywać Erikę swoim małym wicherkiem, ponieważ często tak bywa, że córeczka śmiga jak fryga. Stara się jakoś ujść matce. Erika dobija do czterdziestki. Jeśli idzie o wiek, matka zupełnie spokojnie mogłaby być jej babką. Erika przyszła swego czasu na świat dopiero po wielu latach trudnego małżeństwa. Ojciec natychmiast przekazał pałeczkę córce i ustąpił. Erika wstąpiła, ojciec ustąpił. Dzisiaj Erika stała się szybka z konieczności. Podobna tumanowi jesiennych liści wdziera się przez drzwi mieszkania, starając się dotrzeć do swego pokoju niezauważona. Lecz oto już staje przed nią mamuśka i stawia ją do raportu. Do raportu i pod ścianę, inkwizytor i pluton egzekucyjny w jednej osobie, przez państwo i przez rodzinę uznana jednogłośnie w prawach matki. Matka dopytuje się, dlaczego Erika zjawia się w domu dopiero teraz, o tak późnej porze? Ostatni uczeń poszedł do domu już trzy godziny temu, obsypany przez Erikę szyderstwami. Pewnie ci się zdaje, że się nie dowiem, gdzie byłaś?Fragment
Pianistka (1983) została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków. Na podstawie powieści w 2001 roku powstał głośny film pod tym samym tytułem w reżyserii Michaela Hanekego.
Promocja -20%
Najniższa cena z 30 dni: 39,99 zł
-
Dostępne warianty:
Książka, Ebook
Opis:
Literacka Nagroda Nobla.
Erika, prawie czterdziestoletnia niespełniona artystka, mieszka z demoniczną matką, od której jest uzależniona psychicznie. Wychowana bez ojca, w izolacji od męskiego towarzystwa kobieta nie radzi sobie z własną seksualnością. Czy młody mężczyzna, który pojawi się w życiu Eriki, przerwie destrukcyjny związek matki i córki?
Używając prowokujących konstrukcji językowych, autorka szarga takie świętości jak rodzina i matczyna miłość oraz podważa mity uduchowionego artysty i pięknego, kulturalnego Wiednia.
Pianistka (1983), jedyna książka Jelinek o cechach autobiograficznych, została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków. Na podstawie powieści w 2001 roku powstał głośny film pod tym samym tytułem w reżyserii Michaela Hanekego.
Elfriede Jelinek (ur. 1946) – austriacka pisarka, laureatka Nagrody Nobla (2004). Większość życia spędziła w Wiedniu. Otrzymała gruntowne wykształcenie muzyczne, studiowała także teatrologię i historię sztuki. Zadebiutowała w 1967 roku jako poetka, by potem stać się cenioną autorką powieści i dramatów. W Polsce ukazały się dotychczas jej najważniejsze powieści: Pianistka (wyd. pol. II poprawione 2004), Amatorki (2005), Wykluczeni (2005), Pożądanie (2007), Żądza (2007), Dzieci umarłych (2009) i Jesteśmy przynętą kochanie! (2009), oraz niektóre utwory sceniczne: Choroba albo współczesne kobiety (1994), Nora, Clara S., Zajazd (2001), Śmierć i dziewczyna I–V. Dramaty księżniczek (2007), O zwierzętach, Chór sportowy (2008), Kupieckie kontrakty (2010), i Babel, Podróż zimowa (2013), a także antologia Moja sztuka protestu. Eseje i przemówienia (2012).
Nauczycielka gry na fortepianie, Erika Kohut, wpada jak wicher do mieszkania, które dzieli z matką. Matka lubi nazywać Erikę swoim małym wicherkiem, ponieważ często tak bywa, że córeczka śmiga jak fryga. Stara się jakoś ujść matce. Erika dobija do czterdziestki. Jeśli idzie o wiek, matka zupełnie spokojnie mogłaby być jej babką. Erika przyszła swego czasu na świat dopiero po wielu latach trudnego małżeństwa. Ojciec natychmiast przekazał pałeczkę córce i ustąpił. Erika wstąpiła, ojciec ustąpił. Dzisiaj Erika stała się szybka z konieczności. Podobna tumanowi jesiennych liści wdziera się przez drzwi mieszkania, starając się dotrzeć do swego pokoju niezauważona. Lecz oto już staje przed nią mamuśka i stawia ją do raportu. Do raportu i pod ścianę, inkwizytor i pluton egzekucyjny w jednej osobie, przez państwo i przez rodzinę uznana jednogłośnie w prawach matki. Matka dopytuje się, dlaczego Erika zjawia się w domu dopiero teraz, o tak późnej porze? Ostatni uczeń poszedł do domu już trzy godziny temu, obsypany przez Erikę szyderstwami. Pewnie ci się zdaje, że się nie dowiem, gdzie byłaś?
[fragment]
-
Dostępne warianty:
Ebook
Opis:
Literacka Nagroda Nobla.
Erika, prawie czterdziestoletnia niespełniona artystka, mieszka z demoniczną matką, od której jest uzależniona psychicznie. Wychowana bez ojca, w izolacji od męskiego towarzystwa kobieta nie radzi sobie z własną seksualnością. Czy młody mężczyzna, który pojawi się w życiu Eriki, przerwie destrukcyjny związek matki i córki?
Używając prowokujących konstrukcji językowych, autorka szarga takie świętości jak rodzina i matczyna miłość oraz podważa mity uduchowionego artysty i pięknego, kulturalnego Wiednia.
Pianistka (1983), jedyna książka Jelinek o cechach autobiograficznych, została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków. Na podstawie powieści w 2001 roku powstał głośny film pod tym samym tytułem w reżyserii Michaela Hanekego.
Elfriede Jelinek (ur. 1946) – austriacka pisarka, laureatka Nagrody Nobla (2004). Większość życia spędziła w Wiedniu. Otrzymała gruntowne wykształcenie muzyczne, studiowała także teatrologię i historię sztuki. Zadebiutowała w 1967 roku jako poetka, by potem stać się cenioną autorką powieści i dramatów. W Polsce ukazały się dotychczas jej najważniejsze powieści: Pianistka (wyd. pol. II poprawione 2004), Amatorki (2005), Wykluczeni (2005), Pożądanie (2007), Żądza (2007), Dzieci umarłych (2009) i Jesteśmy przynętą kochanie! (2009), oraz niektóre utwory sceniczne: Choroba albo współczesne kobiety (1994), Nora, Clara S., Zajazd (2001), Śmierć i dziewczyna I–V. Dramaty księżniczek (2007), O zwierzętach, Chór sportowy (2008), Kupieckie kontrakty (2010), i Babel, Podróż zimowa (2013), a także antologia Moja sztuka protestu. Eseje i przemówienia (2012).
Nauczycielka gry na fortepianie, Erika Kohut, wpada jak wicher do mieszkania, które dzieli z matką. Matka lubi nazywać Erikę swoim małym wicherkiem, ponieważ często tak bywa, że córeczka śmiga jak fryga. Stara się jakoś ujść matce. Erika dobija do czterdziestki. Jeśli idzie o wiek, matka zupełnie spokojnie mogłaby być jej babką. Erika przyszła swego czasu na świat dopiero po wielu latach trudnego małżeństwa. Ojciec natychmiast przekazał pałeczkę córce i ustąpił. Erika wstąpiła, ojciec ustąpił. Dzisiaj Erika stała się szybka z konieczności. Podobna tumanowi jesiennych liści wdziera się przez drzwi mieszkania, starając się dotrzeć do swego pokoju niezauważona. Lecz oto już staje przed nią mamuśka i stawia ją do raportu. Do raportu i pod ścianę, inkwizytor i pluton egzekucyjny w jednej osobie, przez państwo i przez rodzinę uznana jednogłośnie w prawach matki. Matka dopytuje się, dlaczego Erika zjawia się w domu dopiero teraz, o tak późnej porze? Ostatni uczeń poszedł do domu już trzy godziny temu, obsypany przez Erikę szyderstwami. Pewnie ci się zdaje, że się nie dowiem, gdzie byłaś?
[fragment]
-
Opis:
Nowa, długo wyczekiwana powieść laureatki literackiej Nagrody Nobla.
Punktem wyjścia tej niezwykle osobistej powieści staje się śledztwo podatkowe, które toczyło się w sprawie Elfriede Jelinek. Naruszające prywatność rewizje, nieprzyjemne przesłuchania, wertowanie wszelakich, również osobistych dokumentów zawierających dużą część życia – to wszystko staje się dla pisarki pretekstem do opowiedzenia o swoich rodzicach i dziadkach, o żydowskiej części rodziny, o wypędzonych i zamordowanych krewnych, o ucieczce i prześladowaniach, o dawnych i nowych nazistach.
Mówi o sobie i o kraju oraz o opętanym materializmem społeczeństwie poniżającym ofiary, a nagradzającym katów.
Pisze jako oskarżona, jako ofiara i jako obrończyni – czasem ze złością i wzburzeniem, czasem ze smutkiem, czasem z typowym dla siebie sarkazmem.
Więc dobrze, zróbmy zarys mojego życiorysu. Najważniejsze, żebym nie musiała sama jeszcze raz wszystkiego rysować, co najwyżej co nieco dorysować, dosłownie parę ostatnich kresek, wolę sama odejść niż coś obejść. Obchodzenie podatków stało się sportem narodowym. Co tu mamy na rachunku?, spotkanie służbowe?, zgadza się albo nie, powiedzmy: nie. Jeśli pani tak mówi, to na pewno nie będzie to prawda, w żadnym razie, o ile panią znamy. Ale państwo mogliby to przeprowadzić bardziej profesjonalnie i w większym stylu, inni przecież też tak robią, ja tak wolę nie robić, myślę o swoich umiejętnościach, których nie posiadam, i o rodzinie, której też nie posiadam, wyjątek: mąż sztuk jedna, o niego chodzi, który mnie do siebie sprowadził, jak się kiedyś mawiało, ale do niewłaściwego miasta, z którym trwa wymiana informacji, informacje wymieniane są zawsze i wszędzie, jeśli przestają się człowiekowi podobać; ale dokąd prowadzi ta wymiana?/fragment/
Promocja -20%
Najniższa cena z 30 dni: 39,99 zł
-
Dostępne warianty:
Książka, Ebook (MOBI, EPUB)
Opis:
Najnowsza książka laureatki Literackiej Nagrody Nobla.Punktem wyjścia tej niezwykle osobistej powieści staje się śledztwo podatkowe, które toczyło się w sprawie Elfriede Jelinek.Naruszające prywatność rewizje, nieprzyjemne przesłuchania, wertowanie wszelakich, również osobistych dokumentów zawierających dużą część życia - to wszystko staje się dla pisarki pretekstem do opowiedzenia o swoich rodzicach i dziadkach, o żydowskiej części rodziny, o wypędzonych i zamordowanych krewnych, o ucieczce i prześladowaniach, o dawnych i nowych nazistach.Mówi o sobie i o kraju oraz o opętanym materializmem społeczeństwie poniżającym ofiary, a nagradzającym katów. Pisze jako oskarżona, jako ofiara i jako obrończyni - czasem ze złością i wzburzeniem, czasem ze smutkiem, czasem z typowym dla siebie sarkazmem.Więc dobrze, zróbmy zarys mojego życiorysu. Najważniejsze, żebym nie musiała sama jeszcze raz wszystkiego rysować, co najwyżej co nieco dorysować, dosłownie parę ostatnich kresek, wolę sama odejść niż coś obejść. Obchodzenie podatków stało się sportem narodowym. Co tu mamy na rachunku?, spotkanie służbowe?, zgadza się albo nie, powiedzmy: nie. Jeśli pani tak mówi, to na pewno nie będzie to prawda, w żadnym razie, o ile panią znamy. Ale państwo mogliby to przeprowadzić bardziej profesjonalnie i w większym stylu, inni przecież też tak robią, ja tak wolę nie robić, myślę o swoich umiejętnościach, których nie posiadam, i o rodzinie, której też nie posiadam, wyjątek: mąż sztuk jedna, o niego chodzi, który mnie do siebie sprowadził, jak się kiedyś mawiało, ale do niewłaściwego miasta, z którym trwa wymiana informacji, informacje wymieniane są zawsze i wszędzie, jeśli przestają się człowiekowi podobać; ale dokąd prowadzi ta wymiana?fragment
-
Dostępne warianty:
Książka, Ebook (MOBI, EPUB)
Opis:
Najnowsza książka laureatki Literackiej Nagrody Nobla.Punktem wyjścia tej niezwykle osobistej powieści staje się śledztwo podatkowe, które toczyło się w sprawie Elfriede Jelinek.Naruszające prywatność rewizje, nieprzyjemne przesłuchania, wertowanie wszelakich, również osobistych dokumentów zawierających dużą część życia - to wszystko staje się dla pisarki pretekstem do opowiedzenia o swoich rodzicach i dziadkach, o żydowskiej części rodziny, o wypędzonych i zamordowanych krewnych, o ucieczce i prześladowaniach, o dawnych i nowych nazistach.Mówi o sobie i o kraju oraz o opętanym materializmem społeczeństwie poniżającym ofiary, a nagradzającym katów. Pisze jako oskarżona, jako ofiara i jako obrończyni - czasem ze złością i wzburzeniem, czasem ze smutkiem, czasem z typowym dla siebie sarkazmem.Więc dobrze, zróbmy zarys mojego życiorysu. Najważniejsze, żebym nie musiała sama jeszcze raz wszystkiego rysować, co najwyżej co nieco dorysować, dosłownie parę ostatnich kresek, wolę sama odejść niż coś obejść. Obchodzenie podatków stało się sportem narodowym. Co tu mamy na rachunku?, spotkanie służbowe?, zgadza się albo nie, powiedzmy: nie. Jeśli pani tak mówi, to na pewno nie będzie to prawda, w żadnym razie, o ile panią znamy. Ale państwo mogliby to przeprowadzić bardziej profesjonalnie i w większym stylu, inni przecież też tak robią, ja tak wolę nie robić, myślę o swoich umiejętnościach, których nie posiadam, i o rodzinie, której też nie posiadam, wyjątek: mąż sztuk jedna, o niego chodzi, który mnie do siebie sprowadził, jak się kiedyś mawiało, ale do niewłaściwego miasta, z którym trwa wymiana informacji, informacje wymieniane są zawsze i wszędzie, jeśli przestają się człowiekowi podobać; ale dokąd prowadzi ta wymiana?fragment
-
Opis:
W alpejskiej wiosce, jakby stworzonej do idylli, dwie młode kobiety szukają szczęścia. Obie są robotnicami, obie wierzą, że dzięki odpowiedniemu mężczyźnie ich życie się odmieni. I obie przegrywają: i ta, która wybiera małżeńską wygodę i stabilizację, i ta druga, idealistka, dla której najważniejsza jest wielka miłość. Czyżby zatem typowa „powieść kobieca”? Nic podobnego. Elfriede Jelinek przewrotnie wykorzystuje konwencję romansu, by ukazać drugie dno dążeń i motywacji bohaterek, ich na wskroś polityczny charakter. „Opisuję związek między mężczyzną a kobietą jako heglowską relację między panem i niewolnikiem – mówi Elfriede Jelinek. – Dopóki miarą wartości seksualnej mężczyzny będą praca, sława i bogactwo, a kobiecie jako źródło siły pozostanie tylko jej ciało, młodość i uroda, nic się nie zmieni”.
Produkt niedostępny
Najniższa cena z 30 dni: 39,99 zł