Książki reportaże to wyjątkowo ciekawy rodzaj literatury. Przedstawiają prawdziwe wydarzenia i postacie, przybliżając ich codzienne życie lub wpływ ważnych osobistości na historię. Reportaż to gatunek literacki, w którym nie ma miejsca na fikcję. Czytelnicy dowiadują się więcej o życiu na innych kontynentach dzięki reportażom podróżników. Z kolei historycy, politolodzy i dziennikarze tworzą ciekawe publikacje na temat współczesnych polityków, którzy wpływają nie tylko na sytuację we własnym kraju, ale i w wielu innych państwach.
Czym charakteryzuje się reportaż?
Reportaże to publikacje, które przedstawiają wyłącznie fakty. Nie ma w nich miejsca na osobiste przemyślenia autora, opinie i fikcyjne postaci. Reportaże książki przedstawiają wydarzenia takimi, jakimi były i opisują różne zjawiska społeczne, gospodarcze lub polityczne w sposób obiektywny. Jest to typowa literatura faktu, która przybliża dane zagadnienie bez ich oceny. Ewentualną opinię na dany temat czytelnik powinien wyrobić sobie sam.
Jeśli chodzi o najlepsze reportaże, książki napisane przez poczytnych autorów, rozchodzą się w tysiącach egzemplarzy. Bestsellery na temat Władimira Putina, buntowniczek i feministek z krajów muzułmańskich oraz o życiu w obozach koncentracyjnych przyciągają liczne grono czytelników. Książki o takiej tematyce warto przeczytać choć raz, by lepiej zrozumieć świat dookoła siebie i postawy innych ludzi.
Reportaże polskie i zagraniczne warte poznania
Reportaże książki od lat należą do jednych z najchętniej wybieranych publikacji. Dzięki nim czytelnicy poznają przebieg ważnych wydarzeń historycznych z uwzględnieniem szczegółów bądź codzienne życie różnych ludzi. Warto przeczytać w szczególności reportaże dotyczące tematów współczesnych, np. bezdzietności z wyboru i przemian społeczno-gospodarczych w Rosji w latach 90. Polecane książki reportaże o historii to z kolei opowieści z obozów koncentracyjnych i wspomnienia ocalałych, ale nie tylko. Autorzy poruszający tematykę obozową to m.in. Marta Grzywacz, która przybliżyła postać Johanny Langefeld, strażniczki obozowej z Ravensbrück. Langefeld była katem, lecz dawne więźniarki pomogły jej uciec z polskiego więzienia.
Najlepsze reportaże to również książki, które przedstawiają kulisy wykonywania różnych zawodów. Opowieści pilotów wycieczek zagranicznych, lekarzy ginekologów, a nawet prostytutek przybliżają sytuacje, z którymi spotykają się na co dzień. Książki z tej grupy obnażają stereotypy, a także zawierają liczne anegdoty. Dzięki temu wciągają na wiele godzin i stanowią przyjemną, lekką lekturę, nawet gdy dotyczą poważnych spraw.
Na uwagę zasługują reportaże Marcina Mellera, który pisze m.in. o Gruzji w swojej bestsellerowej książce. W podobnym duchu utrzymane są reportaże o Korei Północnej, które odkrywają tajemnice komunistycznego kraju. Dzięki książkom na temat życia w innych państwach można dowiedzieć się więcej o powodach emigracji jego mieszkańców bądź o wewnętrznej sytuacji politycznej.
Opis:
Każdy rodzic boi się o swoje dziecko. Żaden nie wyobraża sobie ostatniego pożegnania. Ale kiedy najtrudniejsze jest blisko, największym wsparciem mogą być opowieści tych, którzy przeszli podobną drogę i… przetrwali.
Kiedy umiera młody człowiek, wali się świat, bo jego porządek zostaje zaburzony. Dorota Groyecka opowiada o momencie tego zaburzenia. Historie, które nie powinny były się wydarzyć, historie rodziców i rodzin po stracie. A także tych, którzy towarzyszą w śmierci i żałobie z wyboru, mądrze i z wrażliwością.
„KRWINKI” to wyjątkowa książka o godzeniu się z odchodzeniem oraz niegasnącej nadziei. Ten przejmujący zbiór ludzkich historii z wrażliwością i reporterską rzetelnością dotyka istoty najbardziej granicznego doświadczenia w życiu.
"Nie bój się, czytelniku, bo chociaż ta książka boli, to jednocześnie niesie pocieszenie. Ostrzegam jednak, że podczas lektury mogą być potrzebne chusteczki, bo Dorota Groyecka wzięła na tapet najtrudniejszy z możliwych tematów. W kilkudziesięciu historiach opisuje strach, rozpacz, wyparcie, żałobę, ale i nadzieję. „Krwinki” powinny być lekturą obowiązkową dla każdego."
Magdalena Grzebałkowska
Opis:
Nowa książka autora międzynarodowego bestsellera!
Wszyscy kochają włoskie jedzenie. Ale jak to się stało, że Włosi jedzą tak smacznie? Twórcy reklam wmawiają nam, że odpowiedź leży w toskańskich winnicach i gajach oliwnych – wśród smaganych słońcem chłopów i mamme podających makaron pod pergolą. Ta nostalgiczna wizja mało ma jednak do czynienia z prawdziwą historią włoskiej kuchni. Przez tysiąc lat bowiem to włoskie miasta były magnesem dla tego wszystkiego, co tworzy dobre jedzenie: składników, utalentowanych kucharzy, pieniędzy i władzy. Włoskie jedzenie to jedzenie miejskie, a opowiadać o jego historii to znaczy opowiadać historię Włochów jako mieszkańców miast.
W książce „Delizia!” autor zabiera nas w podróż po smakach włoskich miast. Od gwaru średniowiecznego Mediolanu po pompatyczny Rzym czasów faszyzmu, od ogrodów renesansowej Ferrary po wstrętne uliczki dziewiętnastowiecznego Neapolu. Ukazując bogate miejskie życie, „Delizia!” dowodzi, że przemoc i intryga, a także kreatywność i smak połączyły się, by stworzyć najpopularniejszą kuchnię na świecie.
Opis:
W XXI wieku dyktatura przyjmuje zupełnie nowe oblicze – cyfrowe. Prekursorem tej przemiany są Chiny, które choć od dawna są jednym z motorów światowej gospodarki, to wciąż pod względem ideologicznym pozostają krajem autorytarnym. Chiny śmiało konkurują z Zachodem i korzystają przy tym z baz danych i sztucznej inteligencji jak żaden inny rząd. Dzięki najnowszym osiągnięciom techniki partia próbuje stworzyć najlepszy na świecie system obserwacji. Celem jest kontrola chińskiego rządu nad wszystkim. Nad tym, co to dla nas oznacza, zastanawia się Kai Strittmatter, wieloletni korespondent „Süddeutsche Zeitung” w Pekinie.
Opis:
Dusze krewnych mieszkające w szklankach z wodą i łupiny kokosów, które wyjawiają, co przyniesie los.
Kostucha w maryjnych szatach i nieformalni święci, do których można się modlić w grzesznych intencjach.
Andyjskie zioła, które leczą ciało, oraz rytuał z użyciem świnki morskiej, który leczy duszę.
Obdarzani czcią politycy, celebryci i kowboje oraz tajemniczy święty wyrzeźbiony z ludzkiej kości.
Z sprawą "Śmierci i innych świętych" czytelnik trafi najpierw na Kubę, do wyznawców pochodzącej z Afryki santeríi, potem do Meksyku, gdzie w latach kryzysu rozkwitają kulty świętych nieuznawanych, a czasem wręcz zwalczanych przez katolicki Kościół, następnie w peruwiańskie Andy, gdzie ludzie skutecznie leczą się metodami odziedziczonymi po przodkach, a na końcu do Buenos Aires, czyli miasta oferującego szeroki wachlarz kultów, i na argentyńsko-paragwajskie pogranicze, na którym religijne wpływy europejskie łączą się z rdzennymi wierzeniami Guaranów. I znajdzie tu opowieści o bardzo różnych wierzeniach ludzi z Ameryki Łacińskiej, które odsłaniają fascynujące oblicza tego regionu i uzmysławiają, że to, w co ludzie wierzą, całkiem sporo może powiedzieć o tym, kim są i jak żyją.
Opis:
Książka, która wzbudziła niezwykłe uznanie na całym świecie i stała się międzynarodowym bestsellerem.
„Księgarz z Kabulu” to hipnotyzujący portret dumnego człowieka, który przez trzy dekady i kolejne represyjne reżimy bohatersko stawiał czoła prześladowaniom, aby dostarczać książki mieszkańcom Kabulu.
Rok 2001. Wkrótce po upadku reżimu talibów do Afganistanu docierają setki dziennikarzy, wśród nich Åsne Seierstad. W zrujnowanym Kabulu poznaje właściciela księgarni – afgańskiego patriotę, erudytę, a przy tym fascynującego mężczyznę. Reporterka jest zauroczona barwnymi opowieściami o prywatnej wojnie, którą księgarz toczył w obronie rodzimej sztuki i literatury, w czasach gdy wokół coraz śmielej poczynali sobie radykałowie: komuniści, talibowie i mudżahedini. Tym większy szok stanowi dla niej poznanie domu Afgańczyka i reguł, którym podlegają wszyscy członkowie rodziny. Dociera do niej, że ma przed sobą rzeczywistość, której nie sposób oceniać według kryteriów zachodniego świata.
ÅSNE SEIERSTAD – wybitna norweska dziennikarka i pisarka. Międzynarodową sławę przyniosły jej książki, które były owocem wypraw w rejony ogarnięte wojną: do Afganistanu (Księgarz z Kabulu, W.A.B. 2005, 2013, 2016 i 2025), Iraku (Hundre og én dag, 2003) i Czeczenii (Dzieci Groznego, W.A.B. 2009).W 2013 roku wydała wstrząsający reportaż o masakrze na wyspie Utoya – Jeden z nas. Opowieść o Norwegii (W.A.B. 2015), uznany przez „The New York Times Book Review” za jedną z najwybitniejszych książek roku, a w 2016 roku książkę Dwie siostry, historię ucieczki dwóch nastoletnich Norweżek o somalijskich korzeniach do Państwa Islamskiego (W.A.B. 2018).Najnowsza książka Seierstad to Historie afgańskie (W.A.B. 2025), w której autorka powraca do Afganistanu 20 lat po wydarzeniach z Księgarza z Kabulu.Pewnego potwornie mroźnego popołudnia w listopadzie 1999 roku na rondzie przy Czarah-e Sedarat w Kabulu przez wiele godzin płonęło wielkie ognisko. Wokół płomieni tłoczyli się ulicznicy; tańczące błyski rozjaśniały ich brudne rozbawione twarzyczki, kiedy licytowali się, który z nich odważy się podejść najbliżej ognia. Dorośli rzucali tylko w stronę stosu ukradkowe spojrzenia i pośpiesznie szli dalej. Tak było najbezpieczniej. Wszyscy bowiem widzieli, że to nie jest stos, który rozpalili miejscystrażnicy, by ogrzać sobie ręce – że to stos na chwałę Boga. (...)W końcu został tylko popiół. Niesiony wiatrem, mieszał się z kurzem kabulskich ulic, osiadał na jezdniach i w rynsztokach. Księgarza, ograbionego z najukochańszych książek, dwaj talibscy żołnierze wepchnęli do samochodu; księgarnię zamknięto i zaplombowano, a Sułtan trafił do więzienia za działalność antymuzułmańską.(fragment)
Opis:
Nowa książka wybitnej norweskiej reportażystki i dziennikarki.
„Historie afgańskie” to intymny portret trojga ludzi, których drogi się rozchodzą, i kraju ogarniętego wojną.
W swoim międzynarodowym bestsellerze „Księgarz z Kabulu” wielokrotnie nagradzana dziennikarka Åsne Seierstad ukazała życie w Afganistanie przed upadkiem reżimu talibów i po nim w 2001 roku. Dwadzieścia lat później talibowie wrócili do władzy, a Seierstad powraca z „Historiami afgańskimi”, książką, która pomoże nam zrozumieć przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Afganistanu.
Seierstad przedstawia troje bohaterów, których życie zostało ukształtowane przez upadek i powstanie talibów: Dżamilę, Baszira i Arianę, a także ich rodziny, przyjaciół, wrogów i współbojowników. Dżamila jest działaczką na rzecz praw kobiet, Baszir – talibskim dowódcą, a Ariana studentką prawa, której do skończenia studiów pozostał jeden semestr, gdy talibowie doszli do władzy. Dzięki ich historiom zaczynamy pojmować, co doprowadziło do przejęcia władzy przez talibów w 2021 roku, jak potoczył się pierwszy rok ich rządów i jak może wyglądać najbliższa przyszłość Afganistanu.
ÅSNE SEIERSTAD – wybitna norweska dziennikarka i pisarka. Międzynarodową sławę przyniosły jej książki, które były owocem wypraw w rejony ogarnięte wojną: do Afganistanu (Księgarz z Kabulu, W.A.B. 2005, 2013, 2016 i 2025), Iraku (Hundre og én dag, 2003) i Czeczenii (Dzieci Groznego, W.A.B. 2009).W 2013 roku wydała wstrząsający reportaż o masakrze na wyspie Utoya – Jeden z nas. Opowieść o Norwegii (W.A.B. 2015), uznany przez „The New York Times Book Review” za jedną z najwybitniejszych książek roku, a w 2016 roku książkę Dwie siostry, historię ucieczki dwóch nastoletnich Norweżek o somalijskich korzeniach do Państwa Islamskiego (W.A.B. 2018).Każdego ranka, kiedy bracia wkładali szkolne mundurki, chwytali tornistry i wybiegali, siostry zostawały w domu. Nauka mogła je zaburzyć i zepsuć, sprowadzić niecne myśli, wywołać niepokój. Wówczas spadłaby ich wartość na rynku małżeńskim. A przecież liczyło się głównie to – ich wartość. Wartość rynkowa. (...)Dlatego, aż do osiągnięcia wieku pozwalającego na zawarcie małżeństwa, istotne było maksymalne podniesienie wartości córek. Na niektóre czynniki – takie jak klan czy status rodziny – nie miało się bezpośredniego wpływu. Tym ważniejsze stawało się pielęgnowanie tych zalet, nad którymi się miało kontrolę. Niewidoczność była elementem potwierdzającym czystość dziewcząt. Żaden mężczyzna nie mógł zobaczyć sióstr Dżamili. Żaden mężczyzna nie mógł ich usłyszeć. Nikt nie mógł się dowiedzieć, jak mają na imię. Jeśli imię jakiejś kobiety się rozniosło, to już była ona zbrukana. Właśnie to ojciec Dżamili wbijał do głowy swoim dzieciom. Kiedy miał gości, dziewczęta siedziały w milczeniu albo szeptały cicho w innej części domu.(fragment)
Opis:
Zbiór felietonów jednego z najbardziej popularnych dziennikarzy w Polsce.
Teksty pochodzące z lat 2016–2019 okraszone zostały barwnymi anegdotami o świecie mediów, opowieściami o miłości, polityce i straconych szansach, a także o ulubionych Mazurach i piłce nożnej. O dzieciach i ojcach, lizusach i romantykach, zachwytach i irytacjach, małych przyjemnościach oraz wielkich cierpieniach, o radości życia i niezgodzie na draństwo. No i o tym, jak niegdyś miało się virahę i brabant.
Marcin Meller – historyk z wykształcenia, dziennikarz. Od 2003 do 2012 roku redaktor naczelny magazynu „Playboy”. Gospodarz Drugiego Śniadania Mistrzów w TVN24 i współprowadzący Dzień Dobry TVN. Felietonista „Newsweek Polska”. W 2013 r. opublikował bestsellerowy zbiór reportaży Między wariatami. Opowieści terenowo-przygodowe, a w 2016 r. – wybór felietonów Sprzedawca arbuzów.
Dostępne warianty:KsiążkaOpis:
Przez ostatnie osiem lat ślady rosyjskiej działalności odkrywane były nie tylko w sferze politycznej, lecz także gospodarczej czy medialnej. Głównie przez dziennikarzy i aktywistów, a nie służby, które zachowywały się biernie, łowiąc co najwyżej płotki, a grube ryby zostawiając w spokoju. Niektóre z opisanych w książce historii brzmią jak fabuła filmu sensacyjnego. Pokazują, z jak poważnym zagrożeniem mamy do czynienia i jak głęboko sięgają budowane przez lata wpływy służb Kremla w Polsce. Jednak, aby kontrwywiad odzyskał możliwości sprawnego i skutecznego działania, nie wystarczą starania samych polityków. To zadanie dla całego społeczeństwa i jego reprezentantów, w tym mediów.
Jak podczas pandemii COVID-19 – wszyscy musimy podjąć wysiłek zaszczepienia, by uzyskać odporność, która uchroni nas przed śmiertelnym zagrożeniem. A jest ono największe od 1939 roku. Ta książka ma nam to uzmysłowić.
Opis:
Dlaczego Blog 27 się rozpadł?
Co łączy Jana Pawła II i „Taniec z gwiazdami”?
Czy Roman Giertych był faszystą?
Skąd wziął się Pudelek i ile subów mieli pierwsi polscy youtuberzy?
Jak Donalda Tuska nazywał Jarosław Kaczyński (i vice versa)?
Kto bronił Romana Polańskiego?
Wreszcie: czy to był zamach? (Nie, nie był)
Autorzy „Podcastexu”, podcastu o latach 90. i 00., tym razem przyglądają się drugiej połowie lat zerowych w Polsce – latom 2005-2010. Czasom, w których premier RP brzydził się swoimi koalicjantami, ojciec Mateusz rozwiązywał pierwsze sprawy kryminalne, a Polacy próbowali pozbyć się śledzika.
Opis:
Książka autorstwa jednego z najlepszych znawców i obserwatorów rosyjskiej historii i polityki.
„Wojna i kara” ukazuje, jak doszło do tego, że największy kraj na świecie stracił zmysły.
„Historia składa się z mitów” – pisze znany rosyjski dziennikarz dysydent Michaił Zygar. „Nasze mity zawiodły nas, niestety, do faszyzmu roku 2022. Pora je zdemaskować”. Czerpiąc ze swoich reporterskich doświadczeń, Zygar ujawnia, jak trzysta pięćdziesiąt lat propagandy i złe podejście do uprawiania polityki pchnęły jego kraj do wojny z Ukrainą.
Jak strach niemieckiego mnicha przed Imperium Osmańskim skłonił go do wykoncypowania fikcji o zjednoczonym świecie rosyjskim. Jak banalne powieści szpiegowskie o „radzieckim Jamesie Bondzie” zainspirowały Władimira Putina do wstąpienia w szeregi KGB. Jak podziw Aleksandra Puszkina wobec poematu lorda Byrona doprowadził go do zniesławienia legendarnego kozackiego przywódcy. I jak to się stało, że Putin zlekceważył zyskującego popularność telewizyjnego komika – niejakiego Wołodymyra Zełenskiego – i nie spostrzegł, że przybrał on śmiertelnie poważny ton, a jego kraj trzeba będzie traktować na serio.
Michaił Zygar, uznany specjalista od Kremla, mający dostęp do ważnych uczestników obecnego konfliktu – od polityków po oligarchów, od gangsterów po aktorów – śledzi zmagania o władzę, z których zrodziły się obecne realia polityczne, i spod warstw uwodzicielskiej legendy wydobywa prawdę, opisując złożone dzieje relacji rosyjsko-ukraińskich.
Opis:
Najnowsza książka autora bestsellerowego Czasu krwawego księżyca.
28 stycznia 1742 roku u wybrzeży Brazylii ocean wyrzucił na brzeg łódź zbudowaną z przypadkowych kawałków drewna i szmat. Znajdowało się na niej trzydziestu wycieńczonych, mężczyzn, którzy opowiedzieli niezwykłą historię. Byli to rozbitkowie ze statku Jego Królewskiej Mości Wager, brytyjskiej jednostki, która rozbiła się na odludnej wyspie u wybrzeży Patagonii. Zostali powitani jak bohaterowie. Sześć miesięcy później inna, jeszcze bardziej zniszczona jednostka wylądowała na wybrzeżu Chile. Na tej łodzi było trzech rozbitków, którzy opowiedzieli zupełnie inną historię. Trzydziestu marynarzy, którzy wylądowali w Brazylii, nie było bohaterami - byli buntownikami. Gdy posypały się oskarżenia o zdradę i morderstwo, Admiralicja zwołała sąd wojenny, aby ustalić, kto mówi prawdę. Stawką było życie i śmierć - ktokolwiek zostanie uznany za winnego, może zostać powieszony.
HMS Wager to wspaniała opowieść o ludzkich zachowaniach w ekstremalnych sytuacjach, opowiedziana przez jednego z największych pisarzy non-fiction. David Grann odkrywa głębsze znaczenie wydarzeń, pokazując, że nie tylko kapitan i załoga Wagera stanęli przed sądem, oskarżono też samą ideę imperium.
DAVID GRANN jest autorem bestsellerów „New York Timesa”: Czasu krwawego księżyca (W.A.B., 2018) i Zaginionego miasta Z. Amazońskiej wyprawy tropem zabójczej obsesji (W.A.B., 2018). Czas krwawego księżyca trafił do finału National Book Award i zdobył Edgar Allan Poe Award. Grann napisał również książkę Biała ciemność (W.A.B., 2021) oraz zbiór reportaży The Devil and Sherlock Holmes. Jest laureatem ważnych nagród, w tym George Polk Award.Mieszka w Nowym Jorku z żoną i dziećmi.
Opis:
Stałam na schodach prowadzących do szpitala przy ulicy Lindleya, gdzie wylądowałam tego dnia rano z podejrzeniem zawału. Byłam bardzo zmęczona, zła i przerażona. Trzymałam w ręku plik skierowań do lekarzy i na badania. Pierwszy raz w zawodowym życiu nie dotarłam na zdjęcia. Pierwszy raz w życiu zabrano mnie z pracy na SOR. Pierwszy raz w życiu czułam, że coś spieprzyłam i jeśli tego nie zmienię, umrę. A przecież, gdy terapeutka kilka lat wcześniej zapytała mnie, po co zaczęłam terapię, odpowiedziałam: „Bo chcę, by druga połowa mojego życia była zajebista”. Problem w tym, że tej drugiej połowy mogłoby nie być, a dowody na to trzymałam w ręku.To wspomnienie decydującego momentu w życiu Karoliny Korwin-Piotrowskiej. Jedna z najbardziej wyrazistych i rozpoznawalnych polskich dziennikarek w nowej, czasami do bólu osobistej książce prowadzi nas przez swoje doświadczenia, najtrudniejsze chwile, ale i ukochane filmy, seriale oraz książki, nie tracąc nic ze swojego oryginalnego stylu. Subiektywna, bezkompromisowa, czasami niepoprawna, rozprawia się z krajowym i światowym show-biznesem, nie zapominając nigdy o najprawdziwszych gwiazdach i ich talencie. Nareszcie nie zapomina też o samej sobie.
Po dwóch tygodniach od historii z SOR-em – w trakcie odwiedzania kolejnych specjalistów, robienia kolejnych badań, słuchania, że mam szansę na fajne życie, z lekami, ale będę żywa i sprawna – wymyśliłam tytuł podcastu. Pierwsza młodość. Bo czułam, jakby życie się właśnie zaczynało.Jeśli szukacie książki, która inspiruje, wzmaga apetyt na życie i podkręca ciekawość – oto ona. Karolina Korwin-Piotrowska przedstawia Pierwszą młodość.
Oddajmy głos samej Karolinie Korwin-Piotrowskiej: Film, zapach, książka, smak, dźwięki, wydarzenie, czyli to, co wzbudza we mnie emocje i zostaje w głowie pod koniec dnia. To, co mnie kręci, interesuje, wkurza, przeraża, ale i fascynuje, nie daje spać po nocach i wypełnia moje myśli. Jestem subiektywnie do bólu, czasem niepoprawna, wkurzająca. Nawet nie wiecie, jakie to inspirujące.
Dostępne warianty:Książka, Ebook (MOBI, EPUB)Opis:
Druga – po „My, trans” – książka znanego dziennikarza i aktywisty Piotra Jaconia, dotycząca sytuacji osób transpłciowych. Tym razem jeszcze bardziej osobista, bo opowiadająca również historię jego rodziny – Jacoń jest ojcem transpłciowej Wiktorii.
„Wiktoria„ traktuje o różnych odcieniach transpłciowości i jej codziennym obliczu. O latach po najcięższych chwilach, o marzeniach, o planach i o przeżyciach różnych osób na różnych etapach tranzycji.
Książka jest też mocnym głosem w dyskusji na temat zmian w prawie, które powinny przywrócić godność osobom transpłciowym w Polsce oraz jednoznacznym postulatem wprowadzenia równości małżeńskiej w naszym kraju.
„Bywam różna. Nie, jeszcze inaczej: ja jestem różna. I zdecydowanie nie tylko transpłciowa. Mam także mnóstwo innych cech. Zresztą gdy mówisz „osoba transpłciowa”, to łączy się to z jakimiś założeniami wyjściowymi o takiej osobie. […] Zbyt często nie ma miejsca na niuanse. Nie ma miejsca na cechy indywidualne” – Wiktoria
„Mam na imię Wiktoria” – pewnie nie byliśmy gotowi, by usłyszeć to zdanie od naszego dziecka, ale nie miało to znaczenia. Zdanie padło, a my dalej przecież byliśmy tymi samymi rodzicami – reagującymi a vista, bo inaczej się nie da. […] Nie byliśmy na tę drogę przygotowani, to jasne. I my wszyscy, jako społeczeństwo, też bywamy nieprzygotowani – emocjonalnie, intelektualnie – na przyjęcie tego, co różne. Nie rozumiemy. A kiedy nie rozumiemy, to się buntujemy. Wściekamy, a czasem rozpaczamy. Dopiero potem zaczynamy pytać, uczymy się słuchać i powoli rozumieć, by na końcu już tylko kochać. I wierzę, że ma to głęboki sens” - Piotr Jacoń
Dostępne warianty:Książka, Ebook (MOBI, EPUB)Opis:
Bestseller „New York Timesa” i „Publishers Weekly”, nominowany do Goodreads Choice Awards 2023.
Krwawy kobalt to wstrząsający reportaż o ogromnym żniwie, jakie wydobycie kobaltu zbiera wśród ludzi Demokratycznej Republiki Konga. Aktywista i badacz Siddharth Kara udał się w głąb kobaltowego terytorium, aby udokumentować zeznania ludzi żyjących, pracujących i umierających dla kobaltu. Aby odkryć prawdę o brutalnych praktykach wydobywczych, zbadał obszary wydobywcze kontrolowane przez milicję, prześledził łańcuch dostaw kobaltu i zebrał szokujące zeznania ludzi.
Śledztwo ujawnia naruszenia praw człowieka stojące za wydobyciem kobaltu w Kongu i moralne implikacje, które mają wpływ na nas wszystkich.
Z nieustępliwością i współczuciem Siddharth Kara przywołuje jeden z najbardziej dramatycznych podziałów między bogactwem a ubóstwem na świecie. Jego reportaż o tym, jak niebezpieczna, źle opłacana praca dzieci z Konga zapewnia minerał niezbędny do naszych telefonów komórkowych, złamie ci serce. Mam nadzieję, że politycy na każdym kontynencie przeczytają tę książkę.ADAM HOCHSCHILD, autor książek "Duch króla Leopolda" i "Lustro o północy"
Opis:
Nowe wydanie legendarnego dzieła Curzio Malaparte. Akcja książki rozpoczyna się w 1943 roku, kiedy siły alianckie umacniają swoją pozycję w zdewastowanym Neapolu. Weterani rozwiązanej włoskiej armii błagają o pracę. Rzadki okaz ze słynnego miejskiego akwarium jest podawany na uroczystej kolacji dla wysokich oficerów alianckich. Prostytucja szaleje. Wszędzie unosi się zapach śmierci. Skóra w swoim obrazowaniu, w opisach miasta, ludzkich postaw w obliczu śmierci i cierpienia poraża surowością konkretu i apokaliptyczną wizyjnością.
Opis:
Najbardziej sensacyjna biografia roku
Historia życia Władimira Putina, którą czyta się jak kryminał
Znakomita autorka, znawczyni problematyki rosyjskiej ujawnia nieznane na ogół fakty z życia prezydenta Rosji. Skąd wziął się w KGB, czy rzeczywiście wygrywał wybory, jak naprawdę rozpoczął wojnę w Czeczenii i na Ukrainie, jakie ma związki z Al-Kaidą i tzw. Państwem Islamskim, jak wiele osób wysłał na cmentarz; jakim był mężem, jakim jest ojcem i czy czuje się samotny?
Dostępne warianty:Książka, Ebook (MOBI, EPUB)Opis:
Lepszy gatunek to opowieść o wyjątkowej relacji zwierząt ludzkich z pozaludzkimi – relacji psio-ludzkiej. Ta książka nie jest jednak kolejną ekspercką opowieścią o psach i ich problemach. To raczej próba krytycznego (i naznaczonego osobistym punktem widzenia) przyjrzenia się wybranym aspektom przemian psio-ludzkiej relacji. W tym sensie jest to tak samo opowieść o psach, jak i o człowieku, który psa nieustannie stwarza.
Lepszy gatunek jest również opowieścią o historii w sensie ścisłym. Dla Marcina Wilka najbardziej interesujący jest przełom XIX i XX wieku oraz międzywojnie. Szczególne znaczenie ma wiek XIX, ponieważ to wtedy poszerzyła się i pogłębiła wiedza weterynaryjna, a równocześnie człowiek podjął na wielką skalę eksperymenty z rasami psów. Zaczął się, jak mówią niektórzy badacze, psi modernizm, który trwa do dzisiaj i którego różnorakie konsekwencje odczuwamy. W ten sposób jest to opowieść i o historii, i o współczesności.
„Ludzie zamiast dzieci mają dzisiaj psy, a na świecie sprzedaje się więcej wózków dla psów niż dla dzieci; pies jest towarzyszem życia, rodziną, stadem. Oto opowieść, oparta na materiale źródłowym, historycznym, naukowym, często zaskakująca i szokująca, o jednej z najważniejszych relacji człowieka, relacji z psem. Relacji zwierzęcia ze zwierzęciem, bowiem, choć nie lubimy się do tego przyznawać w naszym poczuciu wyjątkowości, jesteśmy zwierzętami.
Jak w takim razie odczytywać ostatnio modne „uczłowieczenie”? Co oznacza psia mowa i czy możemy się z psem dogadać? Kiedy zaczęliśmy uznawać psy za istoty czujące, uznaliśmy ich podmiotowość i zaczęliśmy je chronić? I dlaczego w rozumieniu naszej relacji z psem ważny jest XIX wiek, kiedy rozwinęła się weterynaria i zaczął „psi modernizm” – to wszystko przeczytacie w tej naprawdę fascynującej książce, która nam otwiera oczy na magiczną, ale jednak osadzoną w kulturze, nauce i historii relację człowiek – pies. Czyli zwierzę – zwierzę. Powiedzmy sobie zatem „hau” i podajmy łapę.”
Karolina Korwin-Piotrowska
Opis:
Po co usuwaliśmy drabinki z basenów w Simsach? Kto zrozumiał historię słynnego swetra z gruszką? Czy bracia Mroczkowie pomogli Polsce wejść do Unii Europejskiej? Dlaczego smok z Wiedźmina wyglądał jak wyglądał? Jakiej muzyki słuchał w samochodzie Andrzej Lepper? Jak żegnali się hiphopowcy występujący w Rowerze Błażeja? Czy Nokia 3310 rzeczywiście była niezniszczalna? I czy Leszek Miller wiedział o [tu wstawcie dowolny skandal z początku XXI wieku]?
Autorzy „Podcastexu”, podcastu o latach 90. i 00., przyglądają się polskiemu przełomowi wieków – latom 1999-2005. Czasom, w których w Polsce raczkował internet, muzyczne tryumfy święcił facet z czerwonymi włosami, a afery były w stanie rozłożyć partię rządzącą.
Opis:
„Ku*wa też człowiek”. Tymi słowami rozpoczyna swoją debiutancką książkę Aleksandra „Kola” Kluczyk - działaczka, współprowadząca podkast „Dwie dupy o dupie” i aktualnie jeden z najgłośniejszych głosów na rzecz osób pracujących seksualnie w Polsce.
W swojej książce w niezwykle szczery i czasem do bólu brutalny sposób opowiada o dorastaniu jako dziecko alkoholików, zmaganiami z własnymi uzależnieniami, doświadczeniami w pracy seksualnej i stygmą, której doświadczyła, m.in. jako full serwis eskort.
Niech żyją ku*wy nie jest próbą przekonywania, tłumaczenia czy usprawiedliwiania pracy seksualnej. Autorka ukazuje czytelnikowi realia życia osób z sektora usług seksualnych, opowiada o zagrożeniach i problemach, z którymi muszą się mierzyć i próbuje pokazać, jak mogłaby wyglądać ich praca, wykonywana na własnych warunkach.
Opis:
Arcydzieło literatury faktu.
Nowe wydanie reportażu, na podstawie którego Martin Scorsese nakręcił film z gwiazdorską obsadą (Leonardo DiCaprio i Robert De Niro).
Członkowie plemienia Osagów z terenów Oklahomy należeli w latach 20. XX wieku do najbogatszych ludzi świata. Dzięki odkryciu na ich terytorium złóż ropy naftowej jeździli limuzynami, kupowali luksusowe rezydencje i wysyłali dzieci do szkół w Europie. Nagle zaczęli ginąć w tajemniczych okolicznościach, jeden po drugim. Kiedy zaczęły ginąć również osoby próbujące wyjaśnić zagadkę, a ofiar było już ponad dwadzieścia, śledztwo przejęło świeżo utworzone FBI, trafiając na jeden z najmroczniejszych spisków w historii Stanów Zjednoczonych.
W październiku do polskich kin trafi wyreżyserowany przez Martina Scorsese film, którego scenariusz został oparty na tej bestsellerowej książce. W rolach głównych występują m.in.: Leonardo DiCaprio, Robert De Niro, Jesse Plemons.
"Porywająca opowieść o tragicznym i zapomnianym rozdziale historii amerykańskiego Zachodu. David Grann jak zwykle dociera do samego sedna.” John Grisham, autor bestsellerowych kryminałów prawniczych i thrillerów
"Czas krwawego księżyca" to wspaniała książka – przykuwająca uwagę opowieść o chciwości, seryjnych morderstwach i niesprawiedliwości na tle rasowym, która ukazuje przerażający epizod amerykańskiej historii. David Grann jest znakomitym dziennikarzem, a "Czas krwawego księżyca" to prawdopodobnie jego najlepsza książka Jon Krakauer, autor książek "Wszystko za Everest” i "Wszystko za życie”