Co nam zostało

Jerozolima. Mały pokój z oknami na arabską wioskę. Chemda odchodzi, wie, że to ostatnie dni jej życia. Czuwają przy niej Dina i Awner – córka, której nigdy nie umiała pokochać, i syn, którego kochała zbyt mocno.

Chemda wspomina: dzieciństwo w kibucu, surowego ojca, jezioro, nad które zawsze uciekała, by schować się przed światem. Dina nie chciała powtórzyć błędów matki, starała się dać swojej córce wszystko, czego sama nigdy nie miała. Co zrobi, gdy Nican zacznie się od niej oddalać? Awner jest sfrustrowany i nieszczęśliwy. Gdy pewnego dnia zobaczy w szpitalu starszą kobietę czule opiekującą się umierającym mężem, postanawia zrobić wszystko, by ją poznać.

Powieść Shalev to saga rodzinna, opowieść o bliskości, tęsknocie i rozgoryczeniu, o odchodzeniu – i uwalnianiu się od przeszłości.

Żaden współczesny pisarz nie potrafi tak przejmująco wyrazić nadziei, niepokoju, wahania i lęku.
„Die Welt”

Jestem pod ogromnym wrażeniem "Co nam zostało". Shalev ma prawdziwy dar. Rozumie najgłębsze ludzkie tajemnice i potraf zmieniać je w opowieści.
Szymon Peres, „Yedioth Ahronoth”

Miłość popychająca do niegodziwości. Pełne poczucia winy relacje dzieci z rodzicami. Zazdrość między bratem a siostrą. Brak zrozumienia w związku. Shalev niezwykle precyzyjnie analizuje i nazywa te uczucia.
„Hamburger Abendblatt”