Hańba! Opowieści o polskiej zdradzie

Książkę Agnieszki Haski przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem. Dzisiejsi Polacy (a jak się okazuje z książki, nie tylko dzisiejsi) mają obsesję zdrady. Jest ona stałym tematem polskiej polityki i literatury po 1989 r. Kwestie natury kolaboracji z władzami PRL, „zdrady w Magdalence”, współpracy Lecha Wałęsy z SB i jej oceny należą do rdzenia polskiej debaty publicznej. Tak po prostu jest: być może długa historia opresji odpowiada za tę ponurą fiksację.
Adam Leszczyński

Hańba! Opowieści o polskiej zdradzie to fascynujący obraz życia okupowanej Polski, pokazanej od strony kodeksów moralności, namiętnie publikowanych przez prasę. To książka znakomita, przejrzysta, przystępna, a przede wszystkim wciągająca i zapadająca w pamięć.
Olga Wróbel

Maj 1792 roku: przywódcy konfederacji targowickiej zostają powieszeni w Warszawie. Marzec 1941 roku: Igo Sym, aktor, ulubieniec przedwojennej publiczności, ginie za kolaborację z Niemcami. Wrzesień 2017: manifestujący na Krakowskim Przedmieściu trzymają transparenty z oskarżeniami o zdradę narodu.
Kto decyduje o tym, co jest zdradą? Jakie zachowania powodują wykluczenie ze wspólnoty, narażają na ostracyzm i kary?
Kulturoznawczyni Agnieszka Haska zastanawia się nad pojęciem zdrady i językiem, jakim się ją opisuje, wychodząc od współczesności i cofając się aż do czasów Targowicy.
Jednak głównym tematem jej książki jest okres okupacji, ówczesne wymagania moralne stawiane Polakom i Polkom oraz przykłady powszechnie potępianych zdrajców, takich jak aktor Igo Sym, dyrygent Adam Dołżycki i pisarz Feliks Burdecki. Autorka pokazuje, że opowieści o zdrajcach, odstępcach i kolaborantach są zakorzenione w świadomości Polaków silniej niż mity o bohaterach i wybawcach i próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego wciąż tak chętnie oskarżamy się o zdradę.